Kâdim Bilgelik

Yazan Kubilay AKTAŞ Write on Cuma, 12 Mayıs 2017 Yayınlandığı Kategori Tasavvuf Okunma 4524 kez
Ögeyi Oylayın
(0 oy)

Kâdim Bilgelik Söyleşilerinden" Notlar
* Varlığın senin ne olduğundur. Bunu anlayabilmek için önce ne olmadığını görmelisin. Kendin üzerinde derinleş. Özdeşleştiğin şeylerin farkına var. İçinde neler olup bittiğini artik karanlikta değil, aydınlıkta izle. Bu izleme seni her "an" yenilenmeye götürecektir.
* Tutunmalar, ilahi sistemin sana karşı işlediği düşüncesine götürür ve cehennem böyle ayrık, sıkışık hissettiğin yerdir. Celcelutiye bilincinin çalışma sahası da tam olarak burasıdır. "Ehadiyet" ve "Ferdiyet" bilincini insan üzerinden anlatır ki bu çalışma ibadettir. "Lâ" dediğin her şeyden sonra, bıraktığın ne varsa yerine yenisinin geldiğini fark edersin. İnsan her an başkalaşmaktadır ; ama tutunduğu şeyler gelen yeniyi gölgelemekte, aslını göstermemektedir.
* Sistemde yaratılan her şey kendi kaynağına dönmek üzere yaratılmıştır. Tüm evrende aslına rûcu (dönüş) vardır. Evrenin en küçük modeli insandır.

Hz Ali "Sen kendini küçük sanırsın, ama âlemler sende gizlidir." der. Minyatür evren olan insanın tekamülü, aşağıdan yukarı doğrudur. Fizik bedenden başlayan, ilâhi bedene doğru olan yolculuğudur. Ve bu yolda kullanılan en önemli araç "tanık olma" bilincidir. İçsel gözlem başladığında dışsal gözlemi ve beraberinde dönüşümü getirir. Burası "ferdiyet" makamıdır.
* Varlık düzleminde insan, zamam ve mekânın aşkınlığında yaratılmıştır. Belli bir ereğe bağlı olarak, etrafı zaman ve mekan ile örülmüş, dünyada yaşam deneyimlettirilmek istenmiştir. Bunun farkına varamayan insan, makine boyutunda yaşar ve hayatı mekaniklik olarak görür. Zaman tutunduğu şey haline gelir. Geçmiş, gelecek kaygısı ile "şimdiyi" bırakır. Mekâna tutunur, kendini dünyadaki bedeninden ibaret düşünür ve ölümden korkar. Oysaki ölüm, sonsuzluk arzusunun dünya tarlasına düşen tohumudur.
* Tutunmalardan seni ayıracak olan şey anlayıştır. Hz Peygamber "İlmimi ve anlayışımı arttır." diye dua eder. İlim, anlayışı kendiliğinden getirecektir. Dönüşüm de burada gerçekleşir. Bilirsen rahat bırakırsın. Eğer kendi yaşamını bir öğretmen gibi kabul edersen, her anın senin bilincine hizmet ettiğini fark etmeye başlarsın. Bunu fark ettiğin anlarda yaşamın rafine bir hâl alır. İhlaslı, katışıksız, konsantre olur.
* Varlığın andaki daimi oluşumu katı değil, akışkandır. Her an yenilenir, tazelenir; ama yeniyi görebilmen için eski üzerinde yani özdeşlestiğin şeyler üzerinde bir süre çalışmalısın. Bunu, seni "hiç" lik bilincine sıçratacak ibadetin gibi görmelisin. Çünkü bırakmayı deneyimlediğin anlarda gelen bilincin adı "hiç"liktir. Bir şey olmayı beklemeden önce "hiç" bir şey olduğunu anlamalısın. İnsan bilincinin simyasi, "kendini gözlemleme" ve "kendini bilme" yoluyla gelen dönüşümden ibarettir.

Son Düzenlenme Pazartesi, 12 Haziran 2017 22:16

Benzer Ögeler

NE İZLESEM

 
 

NE OKUSAM